Przy Świątecznym stole

 

Obserwując dzisiejsze życie łatwo zauważyć w nim przyśpieszone tempo, przy tym zabieganych ludzi i usłyszeć narzekanie na brak czasu. Wiele już rodzin nie zasiada razem do stołu n wspólny posiłek. Rodzice rzadko rozmawiają z dziećmi i dorastającą młodzieżą, która niejednokrotnie przeżywa różne kryzysy swojego życia. To w sumie pociąga za sobą katastrofalne skutki. Wiele mieszka nie ma już tak ważnego atrybutu jakim jest tradycyjny stół familijny. Jego miejsce zajęły różnego rodzaju stoliki okolicznościowe i ławy. Z pewnością nie jest to dobre. Dobrze jest jeśli jeszcze w którymś pomieszczeniu znajduje się duży stół, który znajdzie jeszcze swoje miejsce w różnych okazjonalnych okolicznościach.

 

PRZED NAMI WIELKANOC, niewiele już czasu dzieli nas od tych Świąt. Warto wzbudzić refleksję, pamięcią sięgając w okres dzieciństwa i przeżytych z tym wiekiem Świąt Wielkanocnych. Przed oczyma wielu z nas pojawiają się piękne obrazy. Kiedy to cała rodzina w okresie Wielkiego Postu przygotowywała się do głębokiego, radosnego, rodzinnego przeżywania Nocy Paschalnej. 

W Wielką Sobotę od wczesnego ranka musiałoby być pięknie. Mieszkanie przystrojone w elementy dekoracyjne mające wymiar Świąt Wielkiej Nocy.  Na stole  śnieżno biały obrus, a w nim w wazonie żółte żonkile oraz wcześniej zasiana rzeżucha, a wokół stołu przy każdym krześle maleńkie gałązki bukszpanu. Czuło się wyraźnie tą świąteczną atmosferę. Z oknem zadbane obejścia domów i osiedli, zielona trawa, piękne jak na tą porę roku kwitnące kwiaty, śpiew ptaków i dużo promiennego słońca. W południe i popołudniu ludzie ze swoimi pociechami, również  i całe rodziny szli do kościoła trzymając w rękach przystrojone koszyczki, a w nich potrawy świąteczne do święcenia. Na pierwszym miejscu znajdował się baranek, następnie jajka malowane własnoręcznie, pieczywo, sól, chrzan, wędliny i wielkanocna lukrowana baba. Ludzie odświętnie ubrani. Po przyjściu z kościoła na stole ułożono baranka i wokół niego jajka. Cała rodzina z niecierpliwością oczekiwała na poranek Zmartwychwstania Pańskiego i uroczyste wspólne śniadanie. Ważne zatem jest, by ożyły w każdym z nas te wspomnienia. By te  święta były i powinny być inne, oderwane od codziennej bieganiny itp. A nade wszystko byśmy całą rodziną wspólnie zasiedli do świątecznego stołu i zaprośmy do niego ZMARTWYWSTAŁEGO JEZUSA PANA I KRÓLA WSZECHŚWIATA!

 

Rozpoczynając śniadanie modlitwą lub fragmentem z Pisma Świętego niech Ojciec rodziny weźmie talerzyk z pokrojonym święcony jajkiem, by się nim podzielić, które jest symbolem nowego życia. Składajmy sobie przy tym wzajemnie życzenia. Delektujmy się przysmakami świątecznymi i cieszmy się  sobą. Maluchy z pewnością bedą chciały szybko zjeść śniadanie, by pójść szukać świątecznego „zajączka” - tak jak ja i ty kiedyś. Starajmy się o należyty, ciepły, rodzinny klimat. Nie pozwólmy, by dominował telewizor, komputer, telefon komórkowy i inne codzienne nie zawsze dobre nawyki.

  

Drugi dzień świąt czyli PONIEDZIAŁEK WIELKANOCNY – to tradycyjny śmigus – dyngus.   Ten zwyczaj oblewania sią wodą jest rozpowszechniany w  świecie w różnych formach. Woda to symbol życia, czystości, oczyszczenia z grzechu, symbol chrztu św. wiosny. Jednak realia odbiegają od tego pięknego zwyczaju i są bardzo przykre. Grupy młodych osób i dzieci oblewające przechodniów wiadrami wody są przeciwieństwem kultury tradycji i przynoszą wiele szkód oraz nieprzyjemnych sytuacji. Nasuwa mi się w tym miejscu, taka efleksja by rodzice i wychowawcy rozmawiali z dziećmi i młodzieżą na przestrzeni roku na ważne tematy i przedstawiali im pewne formy właściwe pojętych tradycji, zwyczajów oraz uwrażliwiali ich na piękno itp. warto zatem podjąć w rodzinach ten temat. Jest jeszcze trochę czasu do świąt i zdążymy jeszcze wyjaśnić tą tradycję śmingusu.

 

WIELKA NOC- TO NOC NIEZWYKŁA- NAJSŁAWNIEJSZA JEDYNA, TA O JAKIEJ ZAWSZE SIĘ PAMIĘTA.

 

Drodzy czytelnicy łącząc się z Wami na znak jedności chcę Wam życzyć, abyście w czasie Świąt Zmartwychwstania Pańskiego doświadczyli w swoich sercach pokoju i radości – trwałych owoców spotkania z JEZUSEM ZMARTWYCHWSTAŁYM. Niech ta wspaniała świąteczna atmosfera pełna rodzinnego ciepła, miłości, radości i wzajemnej życzliwości przeżyta wspólnie przy świątecznym stole stanie się Waszą codziennością.

 

Chrystus zmartwychwstał, prawdziwie zmartwychwstał!

 

 

                                                 Autor: Stefania Kamała