Historia parafii
Inicjatywa budowy drugiego kościoła w Pszczynie i utworzenia nowej parafii pojawiła się już na początku XX wieku, gdy proboszczem parafii pw. Wszystkich Świętych był ksiądz Hugo Ohl. Choć po II Wojnie Światowej wyodrębniły się i usamodzielniły parafie w okolicznych wsiach, to jednak liczba mieszkańców Pszczyny stale wzrastała i kościół parafialny nie mógł już pomieścić wszystkich wiernych. Momentem przełomowym okazał się koniec lat 70-tych, kiedy miasto liczyło już około 20 tysięcy mieszkańców, a do Pszczyny zaczęła napływać ludność z różnych stron Polski w poszukiwaniu zatrudnienia – przede wszystkim w górnictwie. Terytorium parafii było już bardzo rozległe, a w południowej części miasta wybudowano jeszcze nowe osiedle, którego mieszkańcy byli od parafii oddzieleni. W tym czasie proboszczem w Pszczynie był ksiądz prałat Józef Kuczera, który rozpoczął intensywne starnia o zgodę władz świeckich na budowę nowego kościoła.
Po długich staraniach ks. prałata zezwolenie na budowę naszego kościoła zostało wydane 25 III 1982 r. W tym samym roku powstała tymczasowa kaplica, w której codziennie odprawiano Msze Święte i prowadzono katechizację.
Pismem z 5 IV 1982 r. prowadzenie budowy zlecono wikaremu pszczyńskiemu i budowniczemu kościoła w Porębie, księdzu Józefowi Markowi. Opracowaniem projektu miał zająć się mgr inż. Stanisław Kwaśniewicz, natomiast plan konstrukcyjny i obliczenia statyczne miał wykonać inż. Józef Homa. Był to także moment rozpoczęcia urzędowej drogi starań o uzyskanie terenu budowlanego. Parafia stała się użytkownikiem działki pod budowę kościoła o powierzchni 0,8 ha. 17 VIII 1983 r. po zatwierdzeniu planu technicznego rozpoczęła się budowa salek katechetycznych i probostwa.
1 XI 1983 r. została erygowana parafia Podwyższenia Krzyża Świętego
Budowę kościoła rozpoczęto w 1984 r. Wielu z parafian oddawało swój czas pomagając przy budowie. Projekt kościoła sporządził inż. Stanisław Kwaśniewicz, który wraz z artystą rzeźbiarzem Zygmuntem Brachmańskim zajął się także wystrojem naszej świątyni. Kierownikiem budowy był inż. Lechosław Gazda. Budowę prowadził ks. proboszcz Józef Marek, a za poszczególne jej etapy byli odpowiedzialni Antoni Michalik i inż. Jan Wiatr.
